European Blues Challenge #9 Dag 1 (Portugese Showcase) Coliseum Michaelense - Ponta Delgada (São Miguel Island) Azoren (04-04-2019) reporter & photo credits: Rootsville info organisation: Santa Maria Blues info EBC: European Blues Challenge info artist: Budda Power Blues - Messias & The Hot Tones - Vítor Bacalhau © Rootsville 2019

Onze 10-mans delegatie richting "EBC" op de Azoren werd helaas tijdens onze tussenstop in Porto herleid tot 8 door het spijtige overlijden van de vader van onze Nederlandse vrienden Nicolien en Wout, waarvoor we nog eens ons diep medeleven betuigen aan de familie voor dit spijtige verlies. Voor de 9de editie van de "European Blues Challenge" waren we al sinds maandag neergestreken op het eiland São Miguel. Zo werden we in de mogenlijkheid gesteld om ook het toeristisch aspect van de Azoren eens van naderbij te bekijken. Onze vaste stek voor een week is het "Azoris Royal Garden" hotel in Ponta Delgada en zo bevinden we ons op een steenworp waar alles zal gebeuren. Na de vertraagde landing met dank aan zone luchtverkeersleiders konden we al vlug kennismaken met de windvlagen die van zowel noord, zuid, oost als west leken te komen, en soms een kleine regenbui maar meestal zonnig en bewolkt.

De organisatie van het event lag dit jaar in handen van de personen die ook het jaarlijkse "Santa Maria Blues Festival" organiseren op het hier naast gelegen eiland Santa Maria. Op de affiche deze drie dagen van blues op de Azoren staan liefst 25 bands uit 22 landen. De bands zijn in het numerieke voordeel en dat komt omdat het de traditie is dat het gastland een volledige avond en nacht voor zichzelf mag nemen en dus trekken we op donderdag 4 april naar de "Opening Blues Night" met als bands, Budda Power Blues, Messias & The Hot Tones en Vítor Bacalhau. Door de promotie vorig jaar mochten we naast de album van "Budda Power Blues" (album report) en "Vítor Bacalhau" (album report) ook al een album recenseren van de locale bluesman Luis Barbosa (album report) en konden we zo al een beetje Portugese blues opsnuiven. Een blues die vooral stevig uit de hoek kan komen.

Aan de contoir van het hotel werd het een gezellige babbel met met de mensen van de "Blues Challenge" uit België, Denemarken, Noorwegen en zelfs "The Blues Foundation" Een gezellige babbel kwam er ook met Kyla Brox en Micke Bjorklof. Zelfs Jan van Blues Peer zat te genieten van het geroezemoes. Bij ons ook een festival promotor van Frankrijk en "Blues Heaven" uit Denemarken, natturlijk ook het werkpaard van "Gevarenwinkel".

We waren er klaar voor en meteen kende de organistatie al een valse start. Met onze volledige delegatie hadden we ons laten inschrijven voor de "blues dinners" en het eerste van vijf was meteen een miskleun De beloofde tafel van "8", zo hadden ze het niet begrepen en de inhuldiging van het nieuwe restaurant was nu niet meteen een "bullseye". Het eten stond zonder chauffe dishes open en bloot, dit onderhevig aan een op volle toeren draaiende airco. Gevolg over "warm eten'" kon je niet praten, zo werd de warme champignonsaus bij de kip een koude dressing ;-). In de 70-tiger jaren zong in België "Big Bill Krakebaas" nog over het fritkot van "Mariake van Blanden" en dat ging in vergelijking nog over haute cuisine. Ondanks de zeer positieve indruk van de Azoren krijg mede door dit "blues dinner" dit alles een flinke knauw en werd het oud zeer van toerisme hier blootgelegd...but who's to blame?

Dan maar om de hoek waarvoor we gekomen waren, de Blues! De locatie kreeg meteen al een 10 op 10 en je zag dat ze hier alles in het werk hadden gesteld om een positieve indruk na te laten op de Bluesorianen, of dan toch weer niet? Aan de overkant van de straat ligt een brouwerij waar ze een fijne pils weten te brouwen en toch werd het hier op de "Challenge" Heerlijk Helder H... In onze hoek werd er dan maar gedacht aan cocktails en kozen we ook zo voor een Irish Jameson. Na de obligate speeches was het moment aangebroken voor José Amaral (Santa Maria Blues) om in de zaal het woord te nemen aan de zijde van een mede-presentatrice voor de Engelse vertaling.

De eerste formatie van de avond bestond uit een Portugese apostel, met name "Messias & The Hot Tones". Messias is een Portugese blues songwriter met als verblijfplaats Lissabon. Zijn nickname is "Hot Tone" en daarmee is zo wat zijn ganse bio hier verteld. Vanuit de hoek van de Nederlanders wordt hij hier gevolgd door Esther van "Bluesther Music Agency" en dus zullen we deze "Messias & The Hot Tones" wel in de nabije ntoekomst op onze podia gaan aantreffen.

Ze brengen een zeer geanimeerde avond met enkel goed in het oor liggende covers zodat we weinig of niets kunnen vaststellen over zijn skills als songwriter. Opener van de avond werd "The Thrill Is Gone" en als fan van BB King kon ik het best smaken als was "Lucille" niet meteen aanwezig. Van wat southern rock met "Call Me The Breeze" naar wat gemoderniseerde ol'school blues met Robert Johnson's "Ramblin' On My Mind", het ging er beter in dan dat "Heerlijk Helder H..." Met nummers als "Let The Good Times Roll", "Trouble In Mind" en zijn outswinger "What'd Say" van brother Ray was het ijs hier meteen gebroken en begon ook zo onze "Captain Iglo" zelfs te ontdooien.

Meteen dan maar naar nummer número dois, en dat is de bluesrocker "Vítor Bacalhau". Hij stond reeds op het podium in "Hell" en zal deze zomer ook te zien zijn op "Swing" in Wespelaar. Bij de Vítor geen covers maar stevige eigen composities. Openen doet hij met een nummer uit zijn album "Cosmos Attraction". Deze "Old School" nam hij op samen met Budda Guedes en die krijgen we straks nog een het woord. Vítor Bacalhau is een Portugese rocker en bracht in 2015 zijn debuutalbum "Brand New Dawn" uit.

Het Stevigere werk dus met nummers als "I've Been Dreaming" en "Take It Upstairs". Wanneer Vítor Bacalhau switch van zijn scherpe "Tele" naar een Holy Body six-trings gaan we ook richting Delta met een dosis slide als gevolg op nummers als "I'm Leaving" en een mooi slowbluesje dat luistert naar "Falling For You". Back to the bluesrock dan met "Too Much Of A Good Thing" en zo verwachten we hem in augustus in Wespelaar met een "Primus" in de hand.

Een boegbeeld van de Portugese bluesscène is de daaropvolgende Budda Guedes met zijn "Budda Power Blues". Vorige jaar bracht hij nog zijn album "Back To The Roots" uit met daarop nummers als het gospel getinte "God God Helps". Net voor de aanvang van deze "Blues Challenge kwam dit trio ook op de proppen met een nieuwe single (album report). Daarop vinden we ook het openende "Blues Is A Feeling" terug.

Budda weet ook een zekere diversiteit in zijn nummers te steken gaande van bluesrock over funk naar gospel. In zijn muziek kan je zowel Jimi Hendrix als een Albert Collins in terugvinden en haalt hij hier in dit Coliseum Michaelense alle bluestruken van de foor boven om iedereen te kunnen behagen. Wij nipten nog eens aan onze "Jameson" en trokken zo verder dan nacht in, ons wapendend tegen morgen. Het spook van dit Coliseum bleef nog even zitten...

het spook van de opera "Coliseum Michaelense"

European Blues Challenge

meer foto's volgen...